Deszcz jesienny

….kolejny wieczór z Julką. I w sumie nie powiem żeby mi się to nie podobało. Tyle miesięcy pracy, ciągłego biegu i pilnowania terminów…a tu raptem nie mam w zasadzie niczego na głowie…W zasadzie. A jednak tego czasu ciągle mniej i mniej, jak gdyby zegary się zawzięły i zaczęły odmierzać czas na przekór szybciej. Dziwne uczucie – brak czasu. To jak dżuma. Nie ważne dokąd się pójdzie ;da się odczuć to jak ludzie gdzieś lecą na oślep ,byle szybciej.

Całe szczęście że Julce na razie się nie śpieszy..chociaż widzę już tego symptomy. Co raz większe prędkości rozwija na prostych odcinkach. Nie koniecznie specjalnych odcinkach. Ale za to ma czas na to żeby czytać książki – po 1000 razy te same bestsellery. O świnkach,krówkach, pieskach i gąskach. Zazdroszczę jej tego. Już nie pamiętam kiedy ostatnio przeczytałem całą książkę. Nie liczę ..toaletowego przeglądu prasy..bo nie wypada . Książka jaką ostatnio  najczęściej przeglądam to „Materiały i procesy fotograficzne” Ilińskiego..lektura obowiązkowa…pewnie tylko ja ją przeczytam. Ale będę się starał..

Najdziwniejszy jest ten deszcz za oknem. Pomijam fakt że nie jest to śnieg jak by to wypadało. Tak niby pada,ale się boi,jak by się wstydził..że może za głośno albo za mokro..dziwny ten deszcz. Wszystko jakieś takie dziwne,czyż nie? Nawet samolot Prezydenta jest dziwny..bo niby doleciał do tej Mongolii,ale na dzień drugi doszedł do wniosku że jednak dalej nie poleci,bo zamarzł bo w garażu nie było dla niego miejsca, a odmrożenie i tak nic nie zmieni bo..coś tam się zepsuło..i mu się nie chce. No i pożyczył sobie nasz Prezydent samolot,ale tylko trochę nim poleciał bo dalej pociągiem ze świtą pojechał. Oszczędności? W sumie tamte pociągi przy naszych nijak nie przypominają pociągów. Ich najniższa klasa komfortu prawdopodobnie jest 100 razy bardziej komfortowa niż nasza VIP. No ale cóż. No dziwne jest wszystko. Mówię przecież.

Chyba już kiedyś tu było takie zdjęcie podobne, nie?